Przekleństwo nałogowego wspierania?

mars Aktualności, Ogólne 3 Komentarzy

No Gravatar

Obiecałem już jakiś czas temu żonie, że nie będę kupował więcej gier. Dotrzymałem obietnicy, ale cóż mogę na to poradzić, że w pierwszym kwartale tak hojnie wspierałem kampanie corwdfundingowe?! Od wakacji mszczą się na mnie i powodują domowe zadymy wysyłając mi ciągle jakieś gry. I co ja mam począć jak przychodzi taka gra, a ja jej nie zamówiłem? No dobrze wsparłem, ale po pierwsze dawno, a po drugie nie miałem pewności, że gra zostanie ufundowana. I teraz przytrafia się sytuacja kiedy to dociera do domu paczka, o której w sumie nic nie wiem, bo się jej nie spodziewałem. Otwieram, a tam wspieram.to. No właśnie co wspieram? Już nie pamiętam, muszę zerknąć na pudełko i sobie przypomnieć. I tak właśnie dzieje się od wakacji. No i tak po kolei przychodziły:

Vikings gone wild

vikings gone wild

Wojownicy Midgardu

wojownicy midgardu

Karciane podziemia

karciane podziemia

Odlotowy Wyścig

odlotowy wyścig

Orlean

orleans

Trajan – w tym przypadku okazało się, że nie udało się ufundować polskiej edycji, ale i tak dostałem grę tylko, że w wersji multi.

trajan

I wreszcie wczoraj dotarła do mnie kolejna przesyłka, która mnie również zdziwiła w pierwszym momencie, ale nie to że zupełny Alzheimer – patrząc na pudło przypominam sobie. Tym razem Keyflower od Czachy.

keyflower

Czy to koniec? Tak mi się wydaje, ponieważ w pewnym momencie przestałem tam odnajdywać interesujące mnie tytuły. Ostatnio w sumie też albo jakoś przegapiłem, albo po prostu nie ma tam nic wartościowego z mojego punktu widzenia. Tak czy inaczej raczej mam pozytywne odczucia z takiego wspierania – jednak takie niespodziewane paczki to fajny prezent i mimo stresu związanego z tym, że muszę przemycić paczkę do domu, to niezmiernie się z nich cieszę. Nie rozumiem też nerwowej sytuacji panujące w komentarzach pod różnymi kampaniami, gdy produkcja się opóźnia. Czasem wygląda to tak, jakby czyjeś życie zależało od tego czy gra będzie wydana na czas. Przecież i tak z reguły wspierają.to ludzie mający pełno innych gier, więc jak mają poczekać nawet i rok dłużej to trudno. Przynajmniej tak to czuję. No ale tak już jest, że ludzie lubią bardziej negatywne emocje wyrażać publicznie. Ja nadal obserwuję co tam się będzie działo, może coś wesprę.

 

Share

Comments 3

  1. Do mnie też Keyflower dotarł i był podobnie jak u Ciebie miłym zaskoczeniem bo już dawno przestałem śledzić kiedy mają rozsyłać. :D czekam jeszcze na obie nowe wersje Brassa ale to chyba marzec albo kwiecień ;)

  2. Uwaga, poniższy wpis to straszne marudzenie, lojalnie ostrzegam!

    Nie do końca odnajduję się w aktualnym kształcie rynku wydawniczego gier planszowych na świecie i w Polsce. Zaryzykuję nawet tezę, że gdybym dziś (w erze wspierania) zainteresował się grami planszowymi, to byłaby to tylko chwilowa fascynacja. Liczba premier mnie przytłacza, nie jestem w stanie tego wszystkiego ogarnąć. Nie wiem co ma być wydane, nie wiem co wyszło w ostatnim czasie, nie mam nawet czasu wyszukiwać potencjalnie interesujących tytułów. Może nawet nie chodzi o brak czasu, ale zwyczajny brak chęci. Dzięki wspieram.to i Kickstarterowi praktycznie każdy może opublikować planszówkę, a wydawnictwa rosną jak grzyby po deszczu. W Polsce wspieranie ogranicza się głównie do spolszczania zagranicznych tytułów lub wypuszczaniu gier, które w zwykłym cyklu wydawniczym zostałyby odstrzelone na etapie prototypu. Na Kickstarterze z kolei sprzedaje się gdy dzięki wypaśnym figurkom, ilustracjom, aplikacjom na telefon i mocnym akcjom marketingowym. Mechanika jest gdzieś z boku, ma nie przeszkadzać. Czyli dobrze widziana jest budowa talii, worker placement albo draft – przynajmniej w segmencie euro. Sprawdzone, działające systemy. Pewnie powstaje też sporo gier innowacyjnych, ale mi coraz trudniej wyłowić je z gąszczu takich samych tytułów. W efekcie kupuję znacznie mniej niż dawniej, gram w „starocie” sprzed trzech-czterech lat. Ale to w sumie nic złego, co nie?

  3. Niestety wygląda na to że nasze hobby przeszło z planszoholizmu na zakupoholizm. Widać to po wątkach na forum, które żyją do czasu wydania gry, nieraz odnoszę wrażenie że ludzie wspierają kickstartery tylko po to żeby później psioczyć na wydawcę że się spóźnia… bo już wrażeń z rozgrywek raczej ciężko znaleźć. Ja większość gier wyprzedałem i to dla mnie jest najlepsze rozwiązanie. Ogrywam kilka gier, które mam a jeśli coś mi się zdarzy dokupić to raczej ze staroci. Dzięki temu mam mniej frustracji więcej radości z poznawania głębi tytułu (dotyczy to tylko starszych gier bo nowe gry mają być ładne i płytkie). Więc podobnie jak kdsz raczej nie zostałbym przy tym hobby gdybym wszedł w nie teraz.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *