Pisałem o grach pod choinką i zapomniałem o jednej ważnej pozycji. Zapomniałem o niej ponieważ dla mnie nie stanowiła niczego spektakularnego, ale Filip bardzo się ucieszył. Ostatnio wrzuciłem fotkę na Instagramie, na której układał sobie Uno w jakieś tylko sobie znane układy. Dodatkowo Sofia już nie raz próbowała z nim grać i uczyła go co trzeba robić i jakie karty kłaść w danym momencie. Wychodziło to raz lepiej raz gorzej, ale co najważniejsze bardzo mu się podobało i chętnie po nie sięgał. To sięganie było dość bolesne dla samej gry, ale oprócz pudełka raczej zawartość nie ucierpiała. Dlatego też wszyscy się ucieszyli, gdy Filu odpakował swoją pierwszą grę z prezentu przeznaczonego dla niego. Reakcja mojego brata na to jak Filip rozpakował Uno Junior „No nie! Nie mówcie, że mały dostał też grę pod choinkę!„.

W wieczór wigilijny nie było już czasu, ale następnego dnia karty zostały użyte nie raz i co najważniejsze gra jeszcze chętniej i sam się domaga. Jeszcze nie jest to poziom pro, ale coraz lepiej mu idzie ;) Do tego utrwalenie kolorów i nauka cyfr, więc i aspekt edukacyjny jest. Małymi kroczkami rośnie mi kolejny gracz pod dachem!

Ktoś mógłby powiedzieć, że Uno Junior to nie gra planszowa i merytorycznie ma rację, ale z drugiej strony miejsce 8589 na BGG chyba świadczy o czymś innym ;) Także jest to już świadoma gra w tytuł z pierwszego 10K rankingu światowego :)