Śląsk zasypany, służby drogowe popijają wódeczkę odliczając przepisowe 6h na odśnieżenie dróg, a tymczasem co spadło zamarza.
Zima jak widać znów zaskoczyła kierowców … wszelkich środków komunikacji miejskiej, atakując swym najbardziej zdradzieckim i nieoczekiwanym orężem – śniegiem ;] W tych okolicznościach student planszoholik wstaje punkt 6, by zawlec się do sąsiedniego miasta na jakże ciekawe zajęcia.

Humor już od rana „poprawiała” perspektywa, że na jakiekolwiek granie nie ma dziś szans, a to już kilkudniowa posucha. Na szczęście wieczór przyniósł miłą niespodziankę, by jednak do niej dojść przyszło przebić się przez dzień, niczym przez solidnie przymarzniętą zaspę.
Zaczęło się niewinnie od 10 minutowej obsuwy pierwszego z busów, by zakończyć się 25 minutowa jazdą nosem przy drzwiach klekocącego wehikułu z 5kg plecakiem w łapie – rozkosz. Dla umilenia jazdy na wyrywki przypominałem sobie zasady Le Havre, które ambitnie studiowałem dzień wcześniej, starając się zagłuszyć miernej treści gościnny wykład,  jak się okazuje poszło całkiem nieźle, bo sporo pamiętam ;) Przed dotarciem na wydział odtańczyłem z gracją kilka partii Jeziora Łabędziego, których punktem kulminacyjnym okazał się widowiskowy ślizg, resztę trasy umiliłem sobie otrzepując się z pozostałości łabędziego upierzenia..
Na uczelni przeleciało względnie szybko, lecz bez szału, dla waszego dobra pominę treść wykładów, gdyż wystarczy, że mój mózg zaczyna wyglądać jak zużyta wypraska ;p

Po zajęciach wraz z Narzeczoną wybraliśmy się do Centrum Handlowego, by oddać się jednej z najmniej lubianych przeze mnie czynności (tudzież jednej z najbardziej znienawidzonych) – próbie zakupu odzieży wierzchniej, w tym wypadku spodni. O dziwo udało się znaleźć coś w mniej niż 1,5 h, cóż widać miałem szczęście hehe. Wędrując pomiędzy dziesiątkami sklepów nie sposób oprzeć się ‚holizmowi’ i nie przeszukać asortymentu pod kątem planszówek. Zdaję wiec w tym miejscu raport z przedświątecznych oględzin w (uwaga bo mdleję) największym śląskim centrum handlowym.

Uświadczymy tu 3 sklepy (słownie ‚trzy’) gdzie jakiekolwiek gry można dostać. Pierwszy z nich i zarazem jedyny stosunkowo profesjonalny to ‚Smok‚. Asortyment w miarę bogaty, sporo klasyków jak Talizman czy Catan, trochę gier dr. Knizi, dodatki do Inwazji, zestawy bitewniaków i gier CCG, słowem dało, by się coś sensownego kupić zarówno dla geeka jak i niedzielnego gracza, z cenami już nieco gorzej, ale zważając na stosunek do innych tego typu pasażowych sklepów nie jest źle.

Tutaj niestety kończą się ciepłe słowa. Kolejne dwie placówki to już obraz nędzy i rozpaczy. Stopniując emocję zacznę zbliżanie się do dna od warstwy gdzie jeszcze gdzieniegdzie dociera światło słoneczne, mianowicie – Empik.

Zdjęcie mówi chyba samo za siebie. Dodam iż wyżej walały się co najmniej 4 wersje Scrabble nie licząc kilku podróbek, obok z 10 rodzajów gier karcianych na licencji Clone Wars, Star Wars, itp. Uświadczyłem jednak kilka dodatków do Inwazji, 2 egzemplarze Catana, 2 egzemplarze Basilici, które przestawiłem, by dumnie prezentowały okładkę (a co mam poczucie misji ;p), Filary Ziemi, trochę imprezówek typu Jenga, Jungle Speed oraz uwaga Wikingów za 99 zł !! słowem raczej marnie, ale na upartego da się coś wybrać.

Najgorzej było w ostatnim sklepie tzn. Tesco. Nędza, rozpacz, żenada inaczej trudno opisać zawartość półek. Osobny regał na gry z serii Lego, zaraz obok tona Scrabbli, Mistrzów słowa i innej tego typu miernoty, a dalej …

… już sami widzicie.

Od tego wszystkiego porządnie zgłodnieliśmy więc trzeba było coś zjeść, wybór padł na Pizza Hut, gdzie spędziliśmy 1,5, w tym 1h oczekując na właściwe zamówienie … (niechlubny rekord wrocławskiej pizzeri nadal niepobity ;D). Ostatecznie po wpakowaniu w siebie Hot Pepperoni, potoczyliśmy się „kibitką” (jak zwykłem nazywać post gierkowskie tramwaje) prosto do mnie, gdzie ukoronowaliśmy dzień przy planszy ! :)

Wybór padł na coś lżejszego, co nieco rozgrzało, by nas po dniu spędzonym na mroźnie, a cóż może rozgrzać lepiej niż rzucanie garścią kości, gdzieś na Bliskim Wschodzie ;D Rozłożyłem Yspahan.
Początek partii był w miarę wyrównany, ba  po pierwszym tygodniu szliśmy łeb w łeb, sytuacja zmieniła się diametralnie już w połowie drugiego, kiedy to skorumpowany nadzorca wgniótł mnie w pustynny piasek, a karawana rozwścieczonych wielbłądów dopełniła dzieła, obolały przez następnych kilka tur starałem się jakoś nadrobić stratę.
Niestety mimo zaciekłej walki ostatecznie przegrałem partię o co najmniej 2 wysoko punktowane dzielnice … co niezwykle mnie cieszy ! Narzeczona pokazała pazur, i tym samym udowodniła, że godny z niej przeciwnik. Rozgrywka tylko zaostrzyła mój apetyt na Le Havre (mam cichą nadzieję, że uda się rozegrać partię w nadchodzącym tygodniu).

Podsumowując dzień zapowiadał się marnie, a jednak pozytywnie zaskoczył ;) Niesmak pozostawia jedynie asorytment sklepów, ale tego można się było spodziewać.